Iedereen heeft het altijd over het weggaan, maar het thuiskomen.. Laten we het daar eens over hebben. Ik zal heust niet klagen over het hebben van een 'zware tijd' na zeven maanden lang te hebben rondgereisd door Azië, Australië en Nieuw-Zeeland. Maar echt, het is een ding! Op dit moment ben ik net een weekje thuis, en ik moet zeggen: ik voel me een vreemdeling in eigen land. Het is weer even wennen aan het leven thuis en de ‘backpackgewoontes’ voelen opeens best raar.
Herken jij deze symptomen van omgekeerde cultuurschok ook?
- Je bent verward wanneer mensen in winkels en restaurants je weer aanspreken in je eigen taal. Ze spreken zo snel, ze zijn super beleefd, je kunt ze van alles vragen en ze begrijpen zelfs wat je bedoelt. Geen handen, voeten of andere vreemde gebaren nodig.
- Je wilt een praatje maken met iedereen. In de trein, in een café, op straat. “Wat doe jij vanavond?”, “Hoe lang ben jij al in deze stad?”, “Waar kom jij vandaan?”, "Wat zijn jouw dromen?", noem maar op. Mensen reageren er toch wel anders op in het 'gewone' leven. Voordat je het weet begin je op een stalker te lijken.
- Alles is zo ongelooflijk duur. Waar zijn mijn fruitsmoothies van een euro? Elke dag opnieuw een hartverzakking bij het afrekenen van de boodschappen.
- Je bent je sociale normen en etiquette een beetje kwijt. Wachten totdat iedereen zijn of haar eten heeft voordat je aanvalt, een servetje op je knie in een restaurant en het wc-papier niet meer in de prullenbak gooien maar gewoon in het toilet.
- Je hebt ineens zoveel meer tijd te besteden. Alles lijkt te gaan volgens plan. De trein komt op tijd (echt, je gaat de NS waarderen) en de bus brengt je van A naar B zonder je in the middle-of-nowhere te droppen. Je hoeft zelfs niet meer bang te zijn voor je leven in het openbaar vervoer!
- Je wordt overdreven emotioneel om dingen die andere mensen normaal vinden. Warme douches, zachte kussens, echte kopjes koffie, goede kaas.. Je lacht naar je eten alsof je verliefd bent en jubelt om de kleinste dingen.
- Je beseft dat je misschien weer iets meer aandacht mag besteden aan je uiterlijk. Mensen hier ruiken lekker, ze hebben schoon haar, lopen niet op blote voeten, spugen niet op straat en hebben ook geen twee weken oud vuil onder hun nagels.
- Je vraagt je af waarom niemand meer dingen naar je roept of achter je aanloopt. "Tuk tuk, taxi, massage, kokosnoot, ..."
- Je moet jezelf tegenhouden niet continu alles aan iedereen te vertellen. “Ik kom net uit Bangkok en weet je wat ik daar zag..”, “Die ene keer toen we aan het surfen waren in Australië.. ". Je avonturen betekenen zoveel voor je, maar wat denk je? Als je thuis komt, ga je langzaam beseffen: het kan bijna niemand wat schelen! Het leven gaat door als gewoonlijk, get over it.
- Tot slot, de “en, wat ga je nu doen-vraag?”. Oh, wat was het heerlijk om dat steeds vooruit te schuiven..
Back-to-reality of zo snel mogelijk maar weer een nieuw vliegticket boeken?
