Grauw. Grimmige mensen. Saai. Al snel de eerste vooroordelen die ik te horen kreeg toen ik mijn vrienden meldde dat ik naar Warschau zou gaan. Maar in drie dagen tijd had ik genoeg gezien en meegemaakt om ze het tegendeel te bewijzen! Benieuwd? Lees snel verder!
Verwarrende heenreis
Aangekomen op het vliegveld in Warschau wilde ik zo snel mogelijk naar het hotel zodat ik de stad kon verkennen. Ik kocht snel een kaartje voor de bus, en stapte daarna snel in bij de bushalte. Na een uurtje begon ik me af te vragen waarom ik nog steeds niet in het centrum was. Wat bleek, ik was in de verkeerde bus gestapt!
De buschauffeur kon jammer genoeg geen Engels, en begreep helemaal niets van waar ik nou heen wilde. Gelukkig was er een jonge vrouw die me helemaal had verstaan. Ze bracht me uiteindelijk naar een treinstation waar de trein rechtstreeks naar Warschau zou gaan. Ze kocht zelfs een kaartje voor me! Grimmige mensen? Alles behalve dat!
Moderner dan je denkt
Toen ik aangekomen was op het station van Warschau en naar buiten toe liep was ik flink verrast van wat ik zag. Ik had mijn research helemaal gericht op het oude gedeelte van Warschau, dat ik helemaal was vergeten dat Warschau ook een hele moderne kant heeft.
Overal om me heen zag ik hoge gebouwen, druk verkeer, en een geweldig winkelcentrum. Er was een gebouw die me meteen opviel; Palac Kultury i Nauki (paleis van Cultuur en Wetenschap). Meerdere Poolse inwoners vertelde mij dat de toren een geschenk was van de Russen, maar dat ze er alles behalve blij mee zijn. Maar één ding wist ik zeker, het uitzicht vanaf boven is waarschijnlijk hartstikke indrukwekkend! Dus ik besloot de toren uiteindelijk te beklimmen, en ja, het uitzicht was fantastisch.
Wandelen door the old town
Een beetje uitgekeken in het nieuwe gedeelte besloot ik ‘’the old town’’ te bezoeken. Vanaf mijn hotel was het ongeveer 10 minuutjes lopen naar het oude deel van Warschau. Het was mooi om te zien dat er een opvallende overgang is tussen het oude en nieuwe gedeelte. Tijdens de wandeling er naar toe kwam ik nog kleine kerkjes tegen, en heb ik zelfs een kijkje genomen in de universiteit van Warschau.
Eenmaal aangekomen in het oude gedeelte keek ik weer mijn ogen uit. Wat een kleur en wat een prachtige bouwstijl. Totaal niet ‘’grauw’’ als je het mij vraagt. Het oude deel van Warschau is een paar jaar geleden helemaal plat gebombardeerd, maar met behulp van oude schilderijen hebben de Polen het precies weer zoals vroeger weten op te bouwen.
Ik besloot een bezoekje te brengen aan de uitkijktoren naast het paleis, en ik had (voor maar 1 euro!) een prachtig uitzicht over the old town. Verder heb je nog het oude marktplein met in het midden een mooi beeld van een zeemeermin, die volgens de verhalen waakt over Warschau.
Poolse keuken
Hongerig van al het wandelen, had ik wel zin in een Poolse hap. Aan verschillende Polen vroeg ik wat nou echt een typisch Pools gerecht is. Van iedereen kreeg ik precies het zelfde antwoord, namelijk: ‘’pierogi’’. Dus, pierogi it is.
Ik ging naar een ‘’Bar Mleczny’’ (melkbar), deze Bar Mlecznys zijn overal te vinden in Warschau en je kunt er voor goedkoop ontzettend lekkere Poolse gerechten eten. Pierogi is een beetje vergelijkbaar met ravioli maar dan met een halvemaanvorming en is gemaakt van ongerezen deeg met verschillende soorten vulling.
Na deze citytrip durf ik vol vertrouwen te zeggen dat Warschau alles behalve grauw en saai is, en het is het zeker weten waard om een bezoek te brengen aan deze prachtige stad in Polen!
