Er zal nog een hoop tijd verstrijken eer Vilnius, de hoofdstad van Litouwen, de citytrip-hitparade binnenkomt. De onderste hoofdstad van de Baltische drie. Polen, en dan verder omhoog. Litouwen is een land dat naast haar basketbal en aardappelkeuken helaas niet zo tot de verbeelding spreekt. En dat is jammer, want zo bleek voor ondergetekende Vilnius ineens het perfecte weekendje weg.
Wie de historische boeken (of Wikipedia) induikt ontdekt dat Litouwen ooit een machtig land was, dat rijkte tot aan de Zwarte Zee. Dat land is inmiddels teruggebracht tot anderhalf keer Nederland, met nog geen drie miljoen inwoners.
Nederlanders noemen haar Wilma
Dan Vilnius. Met een half miljoen inwoners en een onwaarschijnlijk schattig centrum schippert de stad gevoelsmatig zo tussen een behoorlijk groot dorp en een behoorlijk kleine stad in. Over het algemeen regeert grootmoeders knusheid. De Litouwers noemen de stad Wilna. Nederlanders noemen haar Wilma. Grootmoeder Wilma.Wie de TV tower (met daarin een ronddraaiend restaurant!) bestijgt ziet datzelfde centrum omwikkelt door onverwoestbare, betonharde sovjetwijken. In het draairestaurant serveren ze overigens ook Kvas, een traditionele maar behoorlijk onbestemd smakende frisdrank. Dineren in een ronddraaiend restaurant is overigens minder plezierig dan dineren in een restaurant die dat niet doet.
Litouws familieuitje
Het centrum is in goede dag uitstekend te bewandelen en te bezoeken. Vlak buiten Litouwen kun je vervolgens naar het landmark van Litouwen bezoeken. De voorhoes van sommige edities van de Lonely Planet toont het kasteel Trakai, een bijzonder idyllisch slot met daaromheen een enorme plas water, aardappelrestaurants, souvenirwinkeltjes en bootjesverhuur. Litouws vertier voor de hele familie. Los van de ondraaglijk saaie rondvaart over het meer (en er stond een frisse wind) kan een mens er heerlijk rondstruinen, als het moet wel een hele dag lang. De wederzijdse busverbinding met Litouwen is uitstekend.En wie de zorgzame, pitoreske stadsmuren van Vilnius nu geheel achter zich wil laten wacht het oneindige hartland van Litouwen.
Ruraal Litouwen
De rurale outback begint zodra de stadsgrenzen van Vilnius uit het zicht verdwijnen. Meerdere uren achtereen kijkt de busreiziger knikkebollend door een viezig busraam naar glooiende, licht-grauwe landerijen die zich uitstrekken zover het oog rijkt. De geboortestreek van de Litouwse aardappelomelet, de Litouwse aardappelpannekoek en alle denkbare varianten daarop.Hier rijden we een anonieme stad – bakker, apotheker, winkel - in en buiten verzamelt zich het volk. Jute zakken worden in- en uitgeladen. Dan rijden we een anonieme stad weer uit en opent het land zich, opnieuw. Ook biedt het privé-entertainmentsysteem in de bus gelegenheid tot het kijken van een pompende blockbuster.
