Header afbeelding

Onderzoek bruidsschat

Onderzoek bruidsschat

‘Daughters as Gods’

Dit was de titel van mijn einddossier na vier weken onderzoek doen naar de bruidsschat in India. Er kan veel gezegd worden over de bruidsschat, maar in deze blog zal ik me enkel richten op de informatie die ik heb verkregen tijdens mijn verblijf van vier weken in Udaipur. Het gebruik van de bruidsschat is geworteld in de religieuze tradities van de patrilineaire Hindoe cultuur van India. Dochters worden vaak uitgehuwelijkt aan een partner waarvan de ouders vinden dat hij en zijn familie geschikt zijn voor hun dochter. Hierbij moet ook een bruidsschat betaald worden. De bruidsschat zijn de cadeaus die de bruid meekrijgt van haar familie om haarzelf, haar man en haar nieuwe familie te onderhouden, waar zij na het huwelijk bij intrekt. De hoogte van de bruidsschat is afhankelijk van de kaste van de bruidegom, zijn inkomen en de behoeftes van zijn familie. Je kunt je voorstellen dat wanneer je een arm Indiaas gezin bent en je veel dochters hebt, dit een duur grapje kan worden. Als je veel zonen hebt dan is het een stuk voordeliger, omdat de ouders extra hulp krijgen in het huishouden in de vorm van schoondochters, die ook nog eens een hoop spullen meenemen.

Een echte bruiloft

Al in de eerste week werden we via via uitgenodigd om aanwezig te zijn bij een bruiloft van een stel uit de hoogste kaste, Brahmins. In India kunnen bruiloften wel zeven dagen duren, afhankelijk van tijd en geld. Elke dag heeft verschillende ceremonies, feesten en rituelen. Het feest werd gehouden in de zogenaamde ‘bruidstuin’ in Udaipur. Het was een groot grasveld, met in de hoek en langs twee zijden etenskraampjes met allerlei lekkers. We namen plaats op het gras en deden ons te goed aan het lekkere eten en alles wat er om ons heen gebeurde. Wij waren de enige blanken en we hadden het idee dat het een soort van status-iets was als er blanken op je bruiloft aanwezig zijn. De persoon die ons had uitgenodigd was familie van de bruid of bruidegom, dus blijkbaar was het ook normaal om mensen uit te nodigen die het bruidspaar niet eens kende. Kinderen renden rond, keken nieuwsgierig onze richting uit, maar de meeste gasten leken ons niet op te merken wat op zich wel een fijn gevoel gaf en niet het ‘aapjes kijken’ waar ik het in een eerdere blog over had.

Plots, met veel kabaal, muziek, trommels, vuurwerk en gezang kwam de bruidegom bij het veld aan op een mooi versierd paard met zo’n 200 mannelijke familieleden. De bruid zat met haar rug naar de ingang en zag er prachtig uit in een rode bruidssari, gedecoreerd met groen en veel goud. Ze droeg vele gouden sierraden, een groot neussierraad en haar handen waren versierd met henna. De bruidegom voegde zich bij zijn bruid waarna ze samen naar een podium gingen waar ze bloemenkransen uitwisselden, wat vergeleken kan worden met onze ringenceremonie. Familieleden gingen daarna met hen op de foto waarna iedereen samen ging eten en feesten. In de ochtend van de volgende dag zou de bruid met haar kersverse echtgenoot naar zijn familie vertrekken.

Onderzoek

Op die bruiloft kon ik meteen al beginnen aan mijn onderzoek, want de bruidsschat stond uitgestald samen met andere cadeaus van beide families. Al noemden de gasten het niet de bruidsschat maar wedding gifts. In de hoek van een grasveld stonden tafels met potten, pannen, kasten, een televisie, veel keukenbenodigdheden, een ventilator, kleden, sari’s, geld, juwelen, een wasmachine en zelfs een scooter. Door het geven van veel (dure) cadeaus probeert een familie vaak hun status uit te drukken, zoals ik heb gelezen in literatuur voor mijn onderzoek. Na de bruiloft ontvangt de dochter nog steeds giften van haar familie, zoals juwelen of sari’s voor haar zelf, of andere spullen die ze in haar huis kan gebruiken.

Na een paar weken werd het me duidelijk dat onderzoek doen naar de bruidsschat alleen niet goed te doen was. Ten eerste was het een beetje taboe om te spreken over de bruidsschat, dowry in het Engels. Ten tweede waren er zoveel meer cadeaus die de bruid en de bruidegom kregen van verschillende mensen. Het werd op die manier erg ingewikkeld wie nu wat wanneer van wie kreeg zodat ik besloot me te richten op enkel de cadeaus die de bruid kreeg. Van wie kreeg ze wat en waarom van deze persoon. Het was meer een exchange van cadeaus dan eenrichtingsverkeer van het geven: de bruid en bruidegom beiden kregen en gaven via hun families cadeaus aan meerdere personen. Op meerdere momenten voor, tijdens en na de bruiloft worden er door verschillende personen cadeaus aan beide partijen gegeven. Alles omgeven met veel ceremonies en rituelen. Recente literatuur die ik toen gelezen heb gaf aan dat er tegenwoordig meerdere giften beide kanten op worden gegeven in plaats van enkel de bruidsschat.

Dit alles heeft geleid tot een mooi verslag die weer leidde tot mijn bachelorscriptie over het vrouwentekort in India.

 

  1. Home
  2. blog
  3. onderzoek bruidsschat
Weflycheap logo

Mis nooit meer een topdeal!

Door je in te schrijven bevestig je dat je de nieuwsbrief van weflycheap wil ontvangen in je inbox en ga je akkoord met de voorwaarden.