Córdoba is een knus en typisch Andalusisch stadje, met smalle pittoreske straatjes waar je uren doorheen kunt slenteren. Je kunt er prima langer dan 24 uur zijn, maar ik had helaas niet meer tijd. Córdoba is een hele fijne stad om te zijn en is het bezoeken meer dan waard. Daarom neem ik jullie graag mee tijdens mijn slentertochtje door die prachtige straatjes.
Bezienswaardigheden
Córdoba heeft veel bezienswaardigheden, maar die zijn helaas niet allemaal te bezoeken binnen 24 uur. Een bezoekjes aan de Mezquita mag je echter zeker niet overslaan. De Mezquita is misschien wel de bekendste bezienswaardigheid van Córdoba. Het gebouw is zowel een moskee als een kathedraal. Toen Córdoba door de Moren veroverd werd, werd de moskee gebouwd. Later, toen de stad heroverd werd, werd de moskee omgedoopt tot kathedraal. In het hart van de moskee is toen ook echt een kathedraal gebouwd. Het gebouw is hierdoor heel bijzonder om te zien. Overal zie je verschillende Moorse en Protestantse invloeden. Ik dwaalde in mijn eentje door de Mezquita en nam rustig de tijd om alle details te bewonderen. Toch is het wel een aanrader om een gids te nemen. Die kan je net iets meer over de geschiedenis vertellen. Ga ook vroeg in de ochtend, dan is het nog niet zo druk.
Dat ik niet alle bezienswaardigheden kon bezoeken kwam ook omdat ik op maandag in Córdoba was, en laat dat net de dag zijn waarop de meeste bezienswaardigheden dicht zijn. Gelukkig kun je uren dwalen door de smalle straatjes van de Joodse wijk Juderia. Dat het die dag ook nog regende, gaf niks. Ik sprong van kinderkopje naar kinderkopje en maakte er een spelletje van waterplassen te ontwijken. Soms raakte ik even afgeleid, als ik door een openstaande deur weer een patio met kleurrijke mozaïek tegeltjes en vol bloemen ontdekte. Geprikkeld door de kleuren, nam ik soms een kijkje.
Bij een patio werd ik ontdekt door een van de bewoners, waarna hij me meenam voor een rondleiding. Hij noemde zichzelf Juan de wereldberoemde artiest in Córdoba en hij vertelde mij vol passie over het patiofestival dat ieder jaar in mei gehouden wordt. De patio waar hij aan woonde had tijdens dit festival al vaak een prijs gewonnen. Terecht ook. De rode en roze bloemen staken vurig af bij het wit van de muren en het blauw van de deuren en ramen van de huisjes. Volgens Juan stelde het nu eigenlijk nog niet zo veel voor. Volgens hem was het er pas echt mooi tijdens het festival. Je kunt dan nog veel meer patio’s bezoeken en stad is bedwelmd met de geur van jasmijn en oranje bloesem. In sommige patio’s wordt er zelfs flamenco gedanst. Voor mij klinkt dat als een soort sprookje, dus dat festival heb ik direct toegevoegd aan mijn bucketlist.
De beste tapas van Córdoba
In die 24 uur is het natuurlijk wel belangrijk dat je goed eet. En waar is het eten nu lekkerder dan in Spanje? De vrienden die ik er bezocht, wisten me mee te nemen naar de juiste plekjes, waarna het genieten kon beginnen. Lunchen deden we bij Bodega Rafaé in Calle Deanes. Een typisch Spaans restaurantje, met foto’s van stieren aan de muur en verse hammen aan het plafond. Ze zetten ons een heerlijke paella voor die niet te fishy was. Erg fijn, aangezien ik niet zo gek ben op vis. Ook probeerden we het typische gerecht Rabo de Torro, oftewel staart van een stier. Volgens mijn vrienden was dat de lekkerste rabo de torro die ze ooit hadden gegeten en als locals dat zeggen, dan is het zo.
Voor het diner wilden mijn vrienden me eigenlijk meenemen naar hun lievelingsrestaurant. Helaas was ook die dicht, dus besloten we binnen te lopen bij Caña de España, gelegen naast de overblijfselen van de Romeinse tempel. Ze waren er nog niet eerder geweest, maar waren blij verrast. Ik was geen fan van het lokale gerecht flammenquin, maar de aubergine met honing was intens lekker. Je kunt in dit restaurant ook terecht voor ontbijt. Ik haalde mijn ontbijt bij een lokaal bakkerijtje, de broodjes belegde ik zelf met verse serranoham. Dat blijft toch wel een beetje mijn guilty plessure.
Zie jij jezelf al rondlopen in Córdoba? Bezoek Andalusië en ervaar het zelf!
